سپیرومتری بعنوان یک جزء ضروری و از برنامه های نظارت بالینی دستگاه تنفس می باشد در طی ارزیابی اولیه جهت استخدام می توان متقاضیانی را که دچار ضایعات احتمالی ریوی هستند را مشخص کرد تشخیص زودرس می تواند در انتخاب شغل خاص برای یک فرد و اقدام های بهداشتی لازم مفید باشد بنابراین معاینات دوره ای کارگران بوسیله اسپیرومتری می تواند بیماری های ریوی را در مراحل اول شناسایی کند این نتایج بسیار سودمند و قابل استفاده میباشد چرا که این کار باعث پیشرفت در کنترل بیماریهای شغلی و نیز واگذاری درست و معقول یک حرفه می گردد. در صنایع جهت بررسی عملکرد ریه ، اسپیرومتری مهمترین ، در دسترس ترین و کم هزینه ترین آزمون عملکرد ریه است.
تعریف اسپیرومتری
اسپیرومتری تست رایجی است که جهت تشخیص آسم، انسداد مزمن در بیماری های ریوی COPD و در مواردی استفاده می شود که سیستم تنفسی به دلایلی تحت تاثیر قرار گرفته است. اسپیرومتری به صورت دوره ای و جهت بررسی عملکرد ریه هایی که تحت درمان یک بیماری مزمن ریوی بوده اند، انجام می شود.
در اسپیرومتری میزان هوایی که شما می توانید دم و بازدم کنید اندازه گیری می شود. همچنین سرعت عمل دم را مورد اندازه گیری قرار می دهد. مقادیر نشان دهنده بوسیله اسپیرومتری اگر پایین تر از حد متوسط باشد نشان دهنده این امر است که ریه های شما عملکرد خوبی ندارند.
علت انجام اسپیرومتری
پزشک انجام اسپیرومتری را زمانی توصیه می کند که مشکوک به علائم بیماری مزمن ریوی باشید این موارد عبارتند از
•آسم
•بیماری مزمن انسداد ریوی COPD
•برونشیت مزمن
•آمفیزم
•فیبروز ریوی
اگر قبلا"در مورد شما تشخیص یک اختلال مزمن ریوی داده شده است، اسپیرومتری به صورت دوره ای برای بررسی چگونگی عملکرد داروها و اینکه آیا علایم تحت کنترل هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.
چه انتظاراتی باید داشته باشید
هنگامی که برای انجام آزمون مراجعه می کنید
•پرستار یا تکنسین دستورالعمل های خاص در مورد چگونگی انجام تست به شما می دهند. با دقت گوش کنید و مطمئن شوید که تمامی موارد گفته شده را دقیقا" متوجه شده اید. انجام نادرست تست منجر به نتایج نادرست می شود.
•کلیپسی بر روی بینی جهت بستن سوراخ های بینی قرار می گیرد.
•پرستار یا تکنسین از شما می خواهد که نفس عمیقی بکشید و برای چند ثانیه تا آنجا که می توانید، به داخل لوله ای که به یک ماشین اسپیرومتری متصل است، بدمید. شما ممکن است برای یک لحظه پس از انجام آزمایش احساس تنگی نفس یا سرگیجه کنید.
•نیاز است که این تست را حداقل سه بار انجام دهید تا مطمئن شوید که نتایج دقیق و پایدار هستند.
اگر پس از تست اولیه، پزشک داروی استنشاقی برای باز کردن ریه ها برونکودیلاتور تجویز می کند، نیاز است که به مدت 15 دقیقه صبر کنید و تست بعدی جهت اندازه گیری جدید را انجام دهید. به این ترتیب پزشک می تواند نتایج بدست آمده از دو اندازه گیری را مقایسه کند و به این نتیجه برسد که آیا داروی استفاده شده جهت گشاد کردن برونش ها باعث بهبود جریان هوا شده است. هر کدام از این تست ها معمولا کمتر از 15 دقیقه به طول می کشد.
چگونه آماده شوید
در مورد اینکه آیا باید از داروهای تنفسی استنشاقی یا داروهای دیگر قبل از تست اجتناب کنید از دستورالعمل های پزشک پیروی کنید.
موارد دیگر عبارتند از
•لباس های گشاد بپوشید که اختلالی در موقع نفس عمیق کشیدن ایجاد نکند.
•از خوردن غذای زیاد قبل از آزمون اجتناب کنید، زیرا این امر باعث می شود سخت تر نفس بکشید.
نتایج
اندازه گیری های اسپیرومتری کلیدی عبارتند از
•ظرفیت حیاتی اجباری FVC. بیشترین مقدار هوایی که شما قادرید بعد از تنفس عمیق بدمید. اگر رقم نشان داده شده کمتر از حد نرمال در FVCباشد نشان دهنده تنگی نفس است.
•حجماجبار بازدمی FEV -1. حجماجبار بازدمی این است که چه مقدار هوا می توانید از ریه ها در یک ثانیه به بیرون بدمید. انجام این تست روش خوبی برای اندازه گیری شدت مشکلات تنفسی است. پایین بودن مقدار FEV-1 نشان دهنده انسداد قابل توجه است.
عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومتری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
موارد کاربرد اسپیرومتر
• کمک به تشخیص بیماری های تنفسی مثل COPD، آسم، برونشیت مزمن، نا به هنجاری قفسه سینه و بافت های ریوی .
• کمک به نمایش بعضی از بیماری ریوی، پاسخ به درمان یا تغییرات رشد.
ایجاد یک پش زمینه باارزش برای پیش درمانی در بیماری های ریوی
اسپیرومتر و اسپیروگرام
اسپیرومتر دستگاهی است که توسط آن حجم ها و ظرفیت های ریوی اندازه گیری میشود عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
بعضی از حجم های ریوی که به حجم استاتیک معروفند با اسپیرومتری ساده قابل اندازه گیری میباشند این حجم ها ، حجم هایی هستند که بیمار قادر است آنها را به ریه خود داخل و یا از ریه خارج نماید. حجم باقیمانده که بعد از حداکثر فشار بازدمی همچنان در ریه باقی می ماند و نیز وابسته های آن مثل ظرفیت کل ریه و ظرفیت عملی باقیمانده با اسپیرومتر ی ساده قابل اندازه گیری نیستند و برای اندازه گیری آنها باید از سایر آزمون های عملکرد ریه نظیر روش ترقیق گاز هلیم استفاده کرد.
مانورهای مختلف اسپیرومتری
علاوه بر اندازه گیری حجم ها و ظرفیت های ریه می توان سرعت خروج گازها از ریه را نیز توسط آزمون های عملکردریه اندازه گیری نمود . همچنین سنجش های اطلاعاتی درباره باز شدن راههای هوایی ، شدت اختلال راههای هوایی و یا اینکه آیا بیمار دچار مشکل راه هوایی کوچک یا بزرگ است به دست می آید بعضی از مانورهای اسپیرومتری بصورت زیر هستند
Slow vital capacitySVC-1
مقدار هوایی است که فرد طی یک دم عمیق وارد ریه می کند وطی یک بازدم عمیق از ریه خارج می کند در این مانور عمق تنفس برای ما مهم است
۲–F . V . C ظرفیت حیاتی اجباری یا پر فشار Forced vital capacity حجم هوایی است که می توان بعد از یک دم عمیق ، با حداکثر توان از ریه خارج کرد. البته در ادامه تست یک دم عمیق در انتهای کار توصیه می شود.در این مانور عمق وسرعت تنفس هر دو برای ما مهم است بیماریهای ریوی انسدادی مقدارFVC در مقایسه با VC کاهش می یابد و نشان دهنده احتباس هوا همراه با باز دم پر فشار است.
۳- F . E . V T یا حجم زمانهای بازدمی اجباری Forced expiratory volume time حداکثر حجم هوایی که ممکن است در یک زمان خاص حین بازدم از ریه خارج شود. از منحنیfvc میتوان حجم زمان بازدمی اجباری را بدست آورد FVC ،FEV2و FEV0.5که ارقام اندیس بر حسب ثانیه است شایعترین حجم زمان بازدم اجباری که اندازه گیری می شود مقدار هوایی است که طی اولین ثانیه بازدم اجباری و پر فشار که از ظرفیت کل ریه شروع می شود از ریه ها خارج می گردد در بیماریهای ریوی انسدادی زمان لازم برای بازدم اجباری حجم افزایش می یابد.
۴- FEV1/FVC FEV0.5
عبارتست از کسری از ظرفیت حیاتی که میتوان آنرا در ثانیه اول در طی بازدم از ریه خارج کرد. در اشخاص سالم و جوان مقدار این نسبت حدود ۸۵ است که با افزایش سن کاهش می یابد و پایینترین حد طبیعی آنرا ۷۰-۷۵ در نظر می گیرند.
۵- FEF25-75 Forced expiration Flow
متغیر دقیقتری برای تشخیص مراحل اولیه انسدادی راههای هوایی بویژه راههای هوایی کوچک می باشد اما بدلیل اینکه این پارامتر در افراد طبیعی به میزان زیادی متفاوت است در تصمیم گیری تنها بر اساس آن اتفاق نظر وجود ندارد مثلا در افرادی که ریه آنها کوچکتر از حد طبیعی است در حین بازدم پرفشار مقدار کمتری هوا از ریه بیرون می دهند به این ترتیب ممکن است با اینکه به نسبت اندازه ریه ها بیمار طبیعی باشد کمتر از مقدار مورد انتظار به نظر می رسد در نتیجه تغییرات شاخص به تنهایی باید با احتیاط تفسیر شود
۶- PEF Peak expiratory Flow
سرعت اوج بازدمی است . در طول انجام عمل بازدم سریع ، سرعت جریا ن هوایی را که شخص از ریه ها خارج می کند به یک مقدار ماکزیمم می رسد که به سرعت اوج بازدمی معروف است .
۷- LTN LOWER limit normal
حداقل مقدار نرمال است که مقدار ۸۰ از میزان حجم ها وظرفیت ها دارا باشد.
۸- MVV maximum ventilatory valume
این مانور به حداکثر حجم تهویه که به حداکثر ظرفیت تنفس موسوم است که عبارت است از مقدار هوایی که شخص با حداکثر توان در طی ۱۲- ۱۵ ثانیه وارد ریه می کند و از آن خارج می سازد در این آزمون فرد سریع و عمیق تنفس می کند در بیماری انسدادی این مقدار کاهش می یابد.
الگوهای تفسیر معیارهای اسپیرومتری براساس فلو دیاگرام جهانی
اسپیرومتری Spirometry
اسپیرومتری بعنوان یک جزء ضروری و از برنامه های نظارت بالینی دستگاه تنفس می باشد در طی ارزیابی اولیه جهت استخدام می توان متقاضیانی را که دچار ضایعات احتمالی ریوی هستند را مشخص کرد تشخیص زودرس می تواند در انتخاب شغل خاص برای یک فرد و اقدام های بهداشتی لازم مفید باشد بنابراین معاینات دوره ای کارگران بوسیله اسپیرومتری می تواند بیماری های ریوی را در مراحل اول شناسایی کند این نتایج بسیار سودمند و قابل استفاده میباشد چرا که این کار باعث پیشرفت در کنترل بیماریهای شغلی و نیز واگذاری درست و معقول یک حرفه می گردد. در صنایع جهت بررسی عملکرد ریه ، اسپیرومتری مهمترین ، در دسترس ترین و کم هزینه ترین آزمون عملکرد ریه است.
تعریف اسپیرومتری
اسپیرومتری تست رایجی است که جهت تشخیص آسم، انسداد مزمن در بیماری های ریوی COPD و در مواردی استفاده می شود که سیستم تنفسی به دلایلی تحت تاثیر قرار گرفته است. اسپیرومتری به صورت دوره ای و جهت بررسی عملکرد ریه هایی که تحت درمان یک بیماری مزمن ریوی بوده اند، انجام می شود.
در اسپیرومتری میزان هوایی که شما می توانید دم و بازدم کنید اندازه گیری می شود. همچنین سرعت عمل دم را مورد اندازه گیری قرار می دهد. مقادیر نشان دهنده بوسیله اسپیرومتری اگر پایین تر از حد متوسط باشد نشان دهنده این امر است که ریه های شما عملکرد خوبی ندارند.
علت انجام اسپیرومتری
پزشک انجام اسپیرومتری را زمانی توصیه می کند که مشکوک به علائم بیماری مزمن ریوی باشید این موارد عبارتند از
•آسم
•بیماری مزمن انسداد ریوی COPD
•برونشیت مزمن
•آمفیزم
•فیبروز ریوی
اگر قبلا"در مورد شما تشخیص یک اختلال مزمن ریوی داده شده است، اسپیرومتری به صورت دوره ای برای بررسی چگونگی عملکرد داروها و اینکه آیا علایم تحت کنترل هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.
چه انتظاراتی باید داشته باشید
هنگامی که برای انجام آزمون مراجعه می کنید
•پرستار یا تکنسین دستورالعمل های خاص در مورد چگونگی انجام تست به شما می دهند. با دقت گوش کنید و مطمئن شوید که تمامی موارد گفته شده را دقیقا" متوجه شده اید. انجام نادرست تست منجر به نتایج نادرست می شود.
•کلیپسی بر روی بینی جهت بستن سوراخ های بینی قرار می گیرد.
•پرستار یا تکنسین از شما می خواهد که نفس عمیقی بکشید و برای چند ثانیه تا آنجا که می توانید، به داخل لوله ای که به یک ماشین اسپیرومتری متصل است، بدمید. شما ممکن است برای یک لحظه پس از انجام آزمایش احساس تنگی نفس یا سرگیجه کنید.
•نیاز است که این تست را حداقل سه بار انجام دهید تا مطمئن شوید که نتایج دقیق و پایدار هستند.
اگر پس از تست اولیه، پزشک داروی استنشاقی برای باز کردن ریه ها برونکودیلاتور تجویز می کند، نیاز است که به مدت 15 دقیقه صبر کنید و تست بعدی جهت اندازه گیری جدید را انجام دهید. به این ترتیب پزشک می تواند نتایج بدست آمده از دو اندازه گیری را مقایسه کند و به این نتیجه برسد که آیا داروی استفاده شده جهت گشاد کردن برونش ها باعث بهبود جریان هوا شده است. هر کدام از این تست ها معمولا کمتر از 15 دقیقه به طول می کشد.
چگونه آماده شوید
در مورد اینکه آیا باید از داروهای تنفسی استنشاقی یا داروهای دیگر قبل از تست اجتناب کنید از دستورالعمل های پزشک پیروی کنید.
موارد دیگر عبارتند از
•لباس های گشاد بپوشید که اختلالی در موقع نفس عمیق کشیدن ایجاد نکند.
•از خوردن غذای زیاد قبل از آزمون اجتناب کنید، زیرا این امر باعث می شود سخت تر نفس بکشید.
نتایج
اندازه گیری های اسپیرومتری کلیدی عبارتند از
•ظرفیت حیاتی اجباری FVC. بیشترین مقدار هوایی که شما قادرید بعد از تنفس عمیق بدمید. اگر رقم نشان داده شده کمتر از حد نرمال در FVCباشد نشان دهنده تنگی نفس است.
•حجماجبار بازدمی FEV -1. حجماجبار بازدمی این است که چه مقدار هوا می توانید از ریه ها در یک ثانیه به بیرون بدمید. انجام این تست روش خوبی برای اندازه گیری شدت مشکلات تنفسی است. پایین بودن مقدار FEV-1 نشان دهنده انسداد قابل توجه است.
شماتیک اسپیرومتر
اسپیرومتری
عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومتری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
موارد کاربرد اسپیرومتر
• کمک به تشخیص بیماری های تنفسی مثل COPD، آسم، برونشیت مزمن، نا به هنجاری قفسه سینه و بافت های ریوی .
• کمک به نمایش بعضی از بیماری ریوی، پاسخ به درمان یا تغییرات رشد.
ایجاد یک پش زمینه باارزش برای پیش درمانی در بیماری های ریوی
اسپیرومتر و اسپیروگرام
اسپیرومتر دستگاهی است که توسط آن حجم ها و ظرفیت های ریوی اندازه گیری میشود عمل انجام شده توسط اسپیرومتر را اسپیرومری می نامند و به برگه ای که دستگاه شاخص را روی آن ثبت می کند اسپیروگرام می گویند .
بعضی از حجم های ریوی که به حجم استاتیک معروفند با اسپیرومتری ساده قابل اندازه گیری میباشند این حجم ها ، حجم هایی هستند که بیمار قادر است آنها را به ریه خود داخل و یا از ریه خارج نماید. حجم باقیمانده که بعد از حداکثر فشار بازدمی همچنان در ریه باقی می ماند و نیز وابسته های آن مثل ظرفیت کل ریه و ظرفیت عملی باقیمانده با اسپیرومتر ی ساده قابل اندازه گیری نیستند و برای اندازه گیری آنها باید از سایر آزمون های عملکرد ریه نظیر روش ترقیق گاز هلیم استفاده کرد.
مانورهای مختلف اسپیرومتری
علاوه بر اندازه گیری حجم ها و ظرفیت های ریه می توان سرعت خروج گازها از ریه را نیز توسط آزمون های عملکردریه اندازه گیری نمود . همچنین سنجش های اطلاعاتی درباره باز شدن راههای هوایی ، شدت اختلال راههای هوایی و یا اینکه آیا بیمار دچار مشکل راه هوایی کوچک یا بزرگ است به دست می آید بعضی از مانورهای اسپیرومتری بصورت زیر هستند
Slow vital capacitySVC-1
مقدار هوایی است که فرد طی یک دم عمیق وارد ریه می کند وطی یک بازدم عمیق از ریه خارج می کند در این مانور عمق تنفس برای ما مهم است
۲–F . V . C ظرفیت حیاتی اجباری یا پر فشار Forced vital capacity حجم هوایی است که می توان بعد از یک دم عمیق ، با حداکثر توان از ریه خارج کرد. البته در ادامه تست یک دم عمیق در انتهای کار توصیه می شود.در این مانور عمق وسرعت تنفس هر دو برای ما مهم است بیماریهای ریوی انسدادی مقدارFVC در مقایسه با VC کاهش می یابد و نشان دهنده احتباس هوا همراه با باز دم پر فشار است.
۳- F . E . V T یا حجم زمانهای بازدمی اجباری Forced expiratory volume time حداکثر حجم هوایی که ممکن است در یک زمان خاص حین بازدم از ریه خارج شود. از منحنیfvc میتوان حجم زمان بازدمی اجباری را بدست آورد FVC ،FEV2و FEV0.5که ارقام اندیس بر حسب ثانیه است شایعترین حجم زمان بازدم اجباری که اندازه گیری می شود مقدار هوایی است که طی اولین ثانیه بازدم اجباری و پر فشار که از ظرفیت کل ریه شروع می شود از ریه ها خارج می گردد در بیماریهای ریوی انسدادی زمان لازم برای بازدم اجباری حجم افزایش می یابد.
۴- FEV1/FVC FEV0.5
عبارتست از کسری از ظرفیت حیاتی که میتوان آنرا در ثانیه اول در طی بازدم از ریه خارج کرد. در اشخاص سالم و جوان مقدار این نسبت حدود ۸۵ است که با افزایش سن کاهش می یابد و پایینترین حد طبیعی آنرا ۷۰-۷۵ در نظر می گیرند.
۵- FEF25-75 Forced expiration Flow
متغیر دقیقتری برای تشخیص مراحل اولیه انسدادی راههای هوایی بویژه راههای هوایی کوچک می باشد اما بدلیل اینکه این پارامتر در افراد طبیعی به میزان زیادی متفاوت است در تصمیم گیری تنها بر اساس آن اتفاق نظر وجود ندارد مثلا در افرادی که ریه آنها کوچکتر از حد طبیعی است در حین بازدم پرفشار مقدار کمتری هوا از ریه بیرون می دهند به این ترتیب ممکن است با اینکه به نسبت اندازه ریه ها بیمار طبیعی باشد کمتر از مقدار مورد انتظار به نظر می رسد در نتیجه تغییرات شاخص به تنهایی باید با احتیاط تفسیر شود
۶- PEF Peak expiratory Flow
سرعت اوج بازدمی است . در طول انجام عمل بازدم سریع ، سرعت جریا ن هوایی را که شخص از ریه ها خارج می کند به یک مقدار ماکزیمم می رسد که به سرعت اوج بازدمی معروف است .
۷- LTN LOWER limit normal
حداقل مقدار نرمال است که مقدار ۸۰ از میزان حجم ها وظرفیت ها دارا باشد.
۸- MVV maximum ventilatory valume
این مانور به حداکثر حجم تهویه که به حداکثر ظرفیت تنفس موسوم است که عبارت است از مقدار هوایی که شخص با حداکثر توان در طی ۱۲- ۱۵ ثانیه وارد ریه می کند و از آن خارج می سازد در این آزمون فرد سریع و عمیق تنفس می کند در بیماری انسدادی این مقدار کاهش می یابد.
الگوهای تفسیر معیارهای اسپیرومتری براساس فلو دیاگرام جهانی
اسپیرومتری Spirometry
برای تفسیر اسپیرومتری انجام شده می توان از شکل طبقه بندی انجام شده استفاده کرد براساس این شکل افرادی که تحت اسپیرومتر ی قرار گرفتند به صورت زیر به ۶ گروه تقسیم می شوند
گروه A
این افراد از نظر جریانهای بازدمیFEV1/FVC وFEF0.25-0.75 میزان نرمال می باشند
گروه B
این افراد در گروه احتمالا نرمال قرار دارند و نسبتFEV1/FVC در حد نرمال است با یان حال کاهشFEF0.25-0.75 وجود دارد .
گروه C
این افراد دارای اختلالات محدودیتی مجاری تنفسی از نوع شدید ، متوسط یا ضعیف هستند که در آنهاFVC کاهش یافته است اما نسبت FEV1/FVCحفظ شده است .
گروهD
این افراد دارایFEV1 وFVC نرمال هستند اما در هر حال مقداری کاهش در نسبتFEV1/FVC به حالت نرمال وجود دارد.
گروهE
این گروه دارای اختلالات انسدادی مجاری تنفسی از نوع شدید ، متوسط یا ضعیف هستند که بوسیله کاهش در نسبتFEV1/FVC با FVC نرمال مشخص می شوند.
گروه F
این افراد دارای اختلالات توام هستند که به وسیله کاهش در نسبتFEV1/FVC وFVC مقدار مشخص می شوند.
اختلالات تحدیدی
این اختلال به دلیل بیماریهای ریوی که باعث فیبروز آلوئول های داخل ریه و بافت برونش میشود ایجاد می گردد .
اختلالات انسدادی
عبارتست از شرایطی که در آن برای مدت کوتاهی برونش ها باریک و محدود می شوند که ممکن است بخش وسیعی از برونش تحت تاثیر این شرایط قرار گیرند این شرایط ممکن است بصورت خودبخودی و یا استفاده از دارو ها یا تماس با عوامل شیمیایی انجام گردد.
هدف از انجام اسپیرومتری
این اهداف عبارتند از
۱- در معاینات قبل از استخدام جهت تعیین استعداد و قابلیت فرد برای کار مورد نظر
۲- تشخیص زود رس بیماریهای ریوی و عوارض ناشی از کار
۳- درمان بهنگام و جلوگیری از بیماریهای شغلی
۴- توصیه برای تغییر شغل و یا محدود نمودن کار کارگران بیمار
۵- حفظ سلامت سایر کارگران و در برخی موارد سایر افراد جامعه
نمای یک اسپیرومتر بسیار ساده
یک اسپیرومتر ساده در شکل نشان داده شده است. این دستگاه از طرفی به زنگی شبیه است که بالای یک ظرف آب قرار گرفته است. یک لوله خرطومی هوا، از یک قطعه دهانی به فضای بالای سطح آب در داخل زنگ، کشیده میشود.
یک نمونه از ریسمان آویزان شده است که نیروی کششی روی سیمان پدید آورده و وزن رنگ را دقیقا در فشار یک اتمسفر متعادل نگه میدارد. به این ترتیب، وقتی شخص در داخل قطعه دهانی نفس نمیکشد، زنگ در بالای سطح آب در حالت سکون خواهد بود. اما در زمان بازدم، فشار داخل زنگ به بالای یک اتمسفر، افزایش مییابد که در نتیجه آن زنگ بالا میرود. به طور مشابه در هنگام عمل دم، فشار داخل زنگ، کاهش مییابد. به طور کلی، در هنگام افزایش فشار، زنگ بالا رفته و در زمان کاهش فشار، پایین میآید. همراه با تغییر فشار زنگ، حجم داخل ان تغییر میکند. این کاهش حجم، موقعیت وزنه مقابل تغییر میکند. با اتصال قلم به وزنه، تغییرات حجم بر روی کاغذ قابل ثبت است. روش توصیف شده ابتدایی روش ثبت حجمهای ریوی است که با توجه به دستوری که کاربر سیستم به بیمار میدهد و انواع روشهای تنفسی که اعمال میشود، منحنیهای مورد نظر پزشک ثبت میشود. مدلهای بسیار جدیدتری به بازار ارائه شده است که یک نمونه از آن در شکل دیده میشود.
برخی از اسپیرومترها یک خروجی الکتریکی دارند به این شکل که وقتی تک قسمتی در قطعه دهانی وجود ندارد پتانسیل الکتریکی صفر و در نتیجه سیگنالی نداریم اما در هنگامی که بیمار در داخل لوله نفس میکشد، پتانسیل الکتریکی مثبت و منفی متناسب با حجم به دو انتهای پتانسیومتر، متصل میشود و سیگنال الکتریکی حاصل بیانگر حجم مورد نظر است. فلومترهای التراسونیک هم به صورت تجاری موجود است که بر اساس اختلاف تغییر داپلر که روی امواج التراسونیک ثبت شده کار میکند. از ترانسدیوسر Pinwheel نیز جهت اندازه گیری حجمهای ریوی، استفاده شده است
روشهای اسپیرومتری
روشهای اسپیرومتری به دو دسته کلی تقسیم می شوند
۱- روش حجم سنجی؛
۲- روش فلومتری
روش فلومتری فلومتری خود شامل تکنیکهای مختلفی است که به ۴ تکنیک آن در ذیل اشاره می شود
اسپیرومتر نوع فلیسچ Fleisch شار هوا در این دستگاه به وسیله مقاومت معینی که در داخل تیوپ ثابت شده است اندازه گیری می شود. در این نوع اسپیرومتر مقاومت در برابر شار به وسیلهٔ آرایه ای از مویرگهای هم جهت با فشار هوا اندازه گیری می شود. افت فشار در طول مقاومت در جریانهای نسبتا کم هوایی به طور خطی با جریان هوا متناسب است. در این حالت الگوی شار لامینار است. در شارهای بالاتر، جریان هوایی شکل متلاطمی به خود می گیرد و در این حالت افت فشار در طول مقاومت نسبت به شار بیشتر است. دقت اندازه گیریها در حالتی که الگوی جریان هوا لامینار و ارتباط شار با افت فشار خطی باشد بیشترین مقدار خود را دارد. اسپیرومترهای نوع فلیسچ در اندازههای مختلف و برای بازههای مختلف شار عبوری وجود دارند. مقاومت در برابر عبور شار می تواند بر اثر انباشته شدن ترشحات یا سایر آلایندهها افزایش یابد. همچنین با تقطیر بخار آبموجود در بازدم مشخصهٔ شاری آن دستخوش تغییر می شود. همچنین مشخصه شار با ویسکوزیته شار نیز تغییر میکند که این ویسکوزیته خود ناشی از نسبت گازهای موجود در هوای تنفسی و همچنین دم