سم قارچ کش

قارچ کش چیست

قارچ کش fungicide در اصطلاح به ترکیباتی اتلاق می گردد که سبب مرگ یا از بین رفتن پرگنه colony قارچ می شوند. مواد fungistatic ترکیباتی شبه قارچ کش می باشند که بدون از بین بردن قارچ سبب توقف رشد و یا مانع بیماریزایی آن می شوند. در برخی از موارد این ترکیبات سبب افزایش توان دفاعی گیاه در مقابل قارچ بیمارگر نیز شده اند.

حدود60 کل ترکیبات شیمیایی بکار رفته علیه بیماری های گیاهی در مورد درختان میوه بوده است. در میان این ترکیبات شیمیایی، قارچ کش های سیستمیک و آنتی بیوتیک ها عمل معالجه ای curative یا ریشه کنی eradicant روی بیماری های گیاهی داشته اند.

در زمان بارندگی استفاده از فرمولاسیون هایی مانند محلول و یا گرد بازده مورد قبولی ندارند. پاک کننده ها کشش سطحی آب را کاهش می دهند و باعث افزایش سطح تماس قارچ کش با گیاه می گردند. استفاده از روغن ها در کنار قارچ کش ها موجب افزایش چسبندگی قارچ کش ها به سطح گیاه می شوند. به روشی که در آن از آب آبیاری برای پراکندگی قارچ کش ها استفاده می شود در اصطلاح fungigation می گویند که در مورد برخی از سموم سیتمیک بکار می رود. استفاده از گازهای سمی فرار برای از بین بردن آفات و بیمارگرها را تدخینfumigation می گویند. سموم تدخینی fumigant اغلب در خاک ها برای کنترل قارچ ها، نماتدها و علف های هرز مورد استفاده قرار می گیرند. قارچ کش های تماسی اغلب از رشد بیشتر قارچ ها در بافت های گیاهی جلوگیری می کنند. طرز تاثیر یک ماده ارتباط مستقیم با کاربرد آن دارد. واژه های LD50 و LC50 در مورد میزان کارایی ترکیبات سمی بر بیمارگر ها بکار می رود.

LD50 ال.دی.پنجاه به مقدار دوز dose از یک ترکیب شیمیایی اتلاق می شود که پنجاه درصد جمعیت زنده مورد آزمایش را بکشد.

LC50 ال.سی.پنجاه به غلظتی concentration از ترکیب شیمیایی اتلاق می شود که پنجاه درصد جمعیت زنده مورد آزمایش را بکشد.

هرچه LD50 و LC50 یک ترکیب کوچکتر باشد دوز یا غلظت کمتری از آن ترکیب برای کشتن جمعیت زنده مورد نیاز است یا به عبارت دیگر ترکیب سمی تر و خطر ناکتر است.

طبقه بندی یا گروه بندی قارچ کش ها بسیار متنوع است. قارچ کش ها از نظر نوع ترکیب به دو دسته کلی به اسامی ترکیبات معدنی و ترکیبات آلی سیستمیک و غیرسیستمیک طبقه بندی می شوند.

ترکیبات معدنی مانند گوگرد، ترکیبات مس و ترکیبات قلع؛ ترکیبات آلی غیر سیستمیک مانند ترکیبات آلی جیوه، ترکیبات بنزنی، دی تیوکاربامات ها، فتالیمیدها، فنل ها و دیگر ترکیبات آلی و بالاخره از ترکیبات آلی سیستمیک اکساتئین هاکربوکسیمیدها، ضد سنتز ملانین، ضد سنتز ارگسترول و ضد اامیست ها antioomycetes قابل ذکر می باشند. همچنین می توان قارچ کش ها را بر اساس طرز تاثیر به چهار گروه به نام های ترکیبات حفاظتی، ترکیبات تماسی، ترکیبات حذف کننده ریشه کن کننده و ترکیبات معالجه کننده تقسیم کرد.

قارچ کش ها بر اساس نحوه تاثیر روی سلول قارچ به پنج گروه شامل ترکیبات مؤثر بر تنفس آنزیم های مولد انرژی، ترکیبات مؤثر بر سنتز اسید نوکلئیک، ترکیبات مؤثر بر سنتز پروتئین، ترکیبات مؤثر بر ارگسترول و ترکیبات مؤثر بر سنتز ملانین طبقه بندی می شوند.

طبقه بندی قارچ کش ها بر اساس نحوه کاربرد، ترکیبات ضد عفونی کننده بذر بیماری های بذرزاد seedborne، ترکیبات ضد عفونی کننده خاک بیماری های خاکزاد soilborne، ترکیبات بکار رفته در سمپاشی های هوایی برای بیماری های هوازاد airborne و ضد عفونی زخم را شامل می شود.