پیچکردن از روشهای موقتی اتصال قطعات به یکدیگر است. برای رزوهکردن پیچ معمولا”از ماشینتراش استفاده میکنند. اما در کارگاه میتوان این عمل را با استفاده از قلاویز و حدیده انجام داد.
قلاویز ابزاری است که رزوه داخلی ایجاد میکند. قلاویز را از فولاد تندبر میسازند. قلاویز تنهای دارد که ته آن چهارگوش است و دستهقلاویز آن را میگیرد. تنه قلاویز از بخش رزوهتراش آن باریکتر است. قلاویز چهار ردیف رزوه یا دندانه برنده دارد، که برای ایجاد رزوهای به شکل خاص، تراشیده شدهاند. این دندانهها عمل رزوهتراشی را انجام میدهند. شیارهای بین لبههای برنده را خیاره مینامند. خیارهها به براده تراشیده شده راه میدهند که از سوراخ بیرون بیاید.
روغن تراشکاری آب صابون نیز از همین راه به قطعهکار میرسد. هر دست قلاویز از سه قلاویز تشکیل میشود در اولین قلاویز تقریبا”۲/۳ طول قسمت رزوهتراش، شکل مخروطی دارد. این قلاویز را پیشرو مینامند. در قلاویز دوم ۱/۳ طول قسمت رزوهتراش، مخروطی است و آن را وسطرو مینامند. این قلاویز پس از قلاویز اول به کار میرود. قلاویز سوم که پسرو نام دارد، صاف است اما پخ کوچکی دارد تا بتواند درست وارد سوراخ شود، این قلاویز را پس از قلاویز وسطرو، برای رزوهکردن سوراخهایکور به کارمیبرند.
قلاویزکاری:
تراشیدن رزوههای داخلی با دست را قلاویزکاری مینامند. این عمل به ترتیب زیر انجام میشود.
۱٫ با مته سوراخی ایجاد کنید که قطر آن با قطر مغزه قلاویز برابر باشد.
۲٫ قطعهکار را محکم به گیره ببندید.
۳٫ اولین قلاویز را در دستهقلاویز جا بزنید.
۴٫ قلاویز را در امتداد قائم وارد سوراخ کنید و آن را در جهت حرکت عقربههای ساعت بچرخانید تا رزوهتراشی شروع شود.
5. قلاویز را در حدود ۱/۴ دور در خلاف جهت حرکت عقربههایساعت بچرخانید تا سوفالهها خرد شود.
۶٫ از طریق خیارهها آب صابون وارد سوراخ کنید تا رزوهتراشی آسانتر شود و برادههاشسته شوند.
۷٫ عمل ۵ را تکرار کنید تا وقتی تمام طول دندانهدار قلاویز از سود اگر سوراخ راه به در است.
۸٫ این عملیات را با استفاده از قلاویزهای وسطرو و پسرو تکرار کنید.